Naaldvilten

Vol verwondering keek ik naar de naaldviltwerkjes van anderen. Het leek wel magie. Van een beetje wol maak je harde vilten beestjes, alsof je aan het modelleren bent. Ik heb dus meteen de stap genomen en heb alle start materialen aangeschaft. Naalden, een prikblokje, wol en een voorbeeldpakket van picachu. Dat laatste was niet nodig geweest, want het is niet eenvoudig alles precies te doen als het voorbeeld. Het werd allemaal veel groter en veel wolliger. Dus ik gaf werken vanaf het voorbeeld na één probeersel meteen al op. Daarna ben ik begonnen aan mijn eigen creaties. Behalve dat het dan niet fout kan gaan is het ook leuker om zelf dingen te bedenken. Uiteindelijk ben ik een werkje of 7 verder en vreselijk verslaafd geraakt aan het naaldvilten. De wol voelt als een suikerspin in je hand aan. En het modelleren met de wol is een hele kunst, maar gaat mij steeds beter af. Het geeft me rust door het te doen en je kan het gemakkelijk toepassen voor de televisie. Het geeft minder rommel met opruimen. Erg fijn om te doen dus. Nu moet ik nog wel veel aan mijn vaardigheden en techniek ontwikkelen. Maar ik merk met ieder probeersel dat het makkelijker gaat en mooier wordt. Ben benieuwd waar ik over een jaar sta.